بانوی لبخند

یه سری از تیم ها هستن که محصول بودنشون حال آدمو خوب میکنه
مث رنگی رنگی، خیلی سبز یا حتی همین رادیو بلاگیهای خودمون که یک ساله شد. امید است چند سال دیگه که 32 سال از 18 سالگیم میگذره، نوه هامو بنشونم رو پام براشون خبر رادیو بلاگیها رو پخش کنم. بعدم یه وب بزنم واسه هر کدومشون. اگرم پستشون سوژه نشد یکی یه دینامیت میدم که ببندن به کمرشون طالبان طور ساختمون رادیو رو با خاک یکسان کنم. بوی خاک و گوشت سوخته فضا رو پر کنه. بعد تیکه تیکه هامونو بذارن تو گونی ببرن بیابون سگا بخورن.
من از قدیم به داشتن روحیه لطیف مشهور بودم.